Her “hayır” Travma Yaratır mı?

Sınır koymak travma sebebi mi?

Her “hayır” travma değildir. Sınırlar çocukların güven duygusunu pekiştirir. Ebeveyn olarak sınır koyarken korkmak yerine, kararlılıkla ama şefkatle yaklaşmak neden bu kadar önemlidir?

Sevgili Ebeveynler, 

Çocuğunuz ağladığında hemen kaygılanıyor musunuz? O ağladığında, “travma mı yarattım?” endişesine kapılıyor olabilirsiniz. Ancak bilin ki her “hayır” demek, her sınır koyma çabası travma yaratmaz. Aksine, doğru şekilde konulan sınırlar, çocukların iç dünyasında güvenin temellerini atar. Sınır koymak, çocuğunuzu sevmediğiniz anlamına gelmez.

Bir çocuğu sevgiyle büyütmek, onun her istediğine evet demek değil, ona hayatın gerçeklerini küçük dozlarla öğretmektir. Çünkü çocuklar, sınırların içinde nerede duracaklarını öğrenirler. Bu da onlara içsel güvenlik duygusu kazandırır.

Ebeveynlik korkuyla değil, kararlılıkla yapılmalıdır. Sınır koyarken suçluluk hissiyle hareket etmek yerine, sakin ama net bir duruş sergileyin. Çünkü kararlılıkla büyüyen çocuklar, belirsizlik içinde savrulan çocuklara kıyasla daha güçlü duygusal temellere sahip olabilir.

Unutmayın, çocuklar bazen ağlar, bazen üzülür. Bu duygular, hayatın doğal bir parçasıdır. Onu üzülmesin diye her duygudan uzak tutmak yerine, o duygunun içinde sizinle birlikte olduğunu hissettirmek çok daha değerlidir. Koruyup kollamak, bazen onunla birlikte o anın içinde kalmaktır.

Bir sınır koyduğunuzda çocuğunuzun gözyaşlarıyla karşılaşabilirsiniz. Bu, kötü ebeveyn olduğunuzu gösteren bir durum değildir. Çocuğunuzun ağlamasına alan tanıyın, duygusunu yaşamasına izin verin. Yanında kalın. Çünkü çocuklar, duygularına eşlik edilen anlarda iyileşir.

Unutmayın ki,

Her sınır, bir duvar değil, bir çerçevedir. Ve çocuğun duygusal resmi, o çerçeve içinde daha anlamlı hale gelir. Korkmadan, kararlılıkla ve sevgiyle sınır koymak, çocuğunuzun ruhsal gelişiminde sandığınızdan çok daha önemli bir yapı taşıdır.