Mükemmel Değil, Yeterince İyi Anne Olmak Var

Sosyal medyada her gün karşımıza çıkan videolarda bir anne görüyoruz.

Çocuğuyla sürekli kaliteli vakit geçiren, her öğün özenle yemekler yapan, evi ışıl ışıl, kendisi bakımlı, eşiyle gülümseyen karelerde...

 

Ve sonra içimizden bir ses fısıldıyor:

"Ben neden böyle değilim? Demek ki ben iyi bir anne değilim."

Ama dur canım anne, dur.

 

O videolarda gördüğümüz sadece birkaç saniyelik kurgu.

O annenin de yorulduğu anlar var. Çoğu zaman kamera, sadece ışıldayan anlara dönüyor. Gerçek hayat öyle değil.

Gerçek hayat, bazen bulaşıklarla dolu bir lavaboda,

bazen üst üste iptal edilen planlarda,

bazen de ÇOCUĞUNLA YERDE SARILIP sessizce AĞLADIĞIN anda saklı.

 

Ahh sevgili anne,

Her şeyin aynı anda kusursuz olması gerekmiyor.

Her gün düzenli etkinlik yapmasan da olur.

Yemek bazen sadece makarnaysa da olur,

evi toplamak yetişmediyse de,

saçın dağınıksa da.

 

Sen yine de iyi bir annesin.

Çünkü çocuğuna sevgini veriyorsun,

çünkü yanında duruyorsun,

bazen sadece bakıp gülümsüyorsun.

 

İşte o anlar, o küçük ama gerçek anlar,

en kıymetlisi.

 

Yalnız değilsin sevgili anne.

Hepimiz bazen yetersiz hissediyoruz.

Ama hiçbirimiz her şeye aynı anda yetişmek zorunda değiliz.

 

Mükemmel anne diye bir şey yok.

Gerçek, yaşayan, düşen, yeniden ayağa kalkan anneler var.

Ve sen de onlardan birisin. Bu da zaten en güzeli.